κοινωμάτιο

το (Α κοινωμάτιον)

νεοελλ.

είδος αμφικέφαλου ήλου για μόνιμη ήλωση μεταλλικών ελασμάτων, κν. περτσίνι

αρχ.

σιδερένιος αρμός, δεσμός, σύνδεσμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοίνωμα, -τος + υποκορ. κατάλ. -ιον].